حسینی آهنگری, سید عابدین, ضیائی, ثریا, سهیلی, فرامرز, موسوی چلک, افشین. (1396). آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017. توسعه آموزش جندی شاپور, 8(4), 445-452.
سید عابدین حسینی آهنگری; ثریا ضیائی; فرامرز سهیلی; افشین موسوی چلک. "آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017". توسعه آموزش جندی شاپور, 8, 4, 1396, 445-452.
حسینی آهنگری, سید عابدین, ضیائی, ثریا, سهیلی, فرامرز, موسوی چلک, افشین. (1396). 'آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017', توسعه آموزش جندی شاپور, 8(4), pp. 445-452.
حسینی آهنگری, سید عابدین, ضیائی, ثریا, سهیلی, فرامرز, موسوی چلک, افشین. آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017. توسعه آموزش جندی شاپور, 1396; 8(4): 445-452.
آموزش الگوهای صحیح استناددهی: بررسی انحراف استنادی در استناد به "مقالات متا استناد" توسط نویسندگان برتر دانشگاه های علوم پزشکی ایران در سال 2017
1دانشجوی دکتری، گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2عضو هیأت علمی، گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
این پژوهش با هدف آموزش الگوهای صحیح استناددهی در تولیدات علمی نویسندگان برتر دانشگاههای علوم پزشکی ایران در سال 2017 با توجه به ارتباط میان متغیرهای سطح رشد اخلاقی و خودکنترلی با الگوی "استناد به مقالات متا استناد" در مقالات نویسندگان برتر دانشگاههای علوم پزشکی ایران در سال 2017 انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع مطالعات کاربردی علمسنجی و همبستگی (ارایه مدل) است. جامعه مورد بررسی کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی ایران با شاخص H_Index 10 و بالاتر بودند. حجم نمونه به روش نمونهگیری تصادفی نظاممند 110 نفر تعیین شد. دادههای جمعآوری شده با استفاده از نسخه 16 نرمافزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که مدل رگرسیونی متغیرهای سطح رشد اخلاقی (018/0= p، 264/11- =) و خودکنترلی (007/0= p،665/0- =) از قدرت پیشبینی معنادار برخوردار هستند و میتوانند به عنوان عامل پیشبین الگوی رفتاری استناد به مقالات متا استناد در نظر گرفته شوند. با توجه به نتایج بهدست آمده آموزش پرهیز از استناد کورکورانه به مقالات متا استناد که به نوعی "انحراف استنادی" تلقی میشود تا حد امکان میتواند به تقویت شاخصهای استناد منجر شود.
Teaching Correct Scientific Citation Models: “Citation Deviation” in Cited Articles to “Meta citation” published by Top Writers of Iranian Medical Sciences Universities in 2017
1Ph.D. Student, Department of Knowledge and information science, School of educational Sciences and Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
2Faculty member and Assistant Professor, Department of Knowledge and information science, School of educational Sciences and Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The aim of this research was to teach correct scientific citation in the scientific productions of top writers at Iranian Medical Sciences Universities in 2017 with regard to the relationship between moral growth and self-control variables with focus on "Citation to meta citation article" model in the articles of the top authors of Iranian medical universities in 2017. The population of current scientometrics and correlation study in the first part of research was included all the writers who had an H-index of 10 or more in the scientist database of 2017. The sample size at this stage was 110. The data collected were analyzed by SPSS 16.0. The research outcomes showed that the regression model was significant (β=-11/264, p=0/018), (β=-0/665, p=0/007). Regarding the results, avoiding citing to “meta citation” articles blindly can, as far as possible, lead to strengthening of citation indices.
کلیدواژه‌ها [English]
Moral judgment, Self-Control, Citation Behavior, Meta Citation Articles
مراجع
Adams, J 2005, Early citation counts correlate with accumulated impact, Scientometrics, vol. 63, no. 3, pp. 567-581.
Bornmann, L, Daniel, HD 2008, what do citation counts measure? A review of studies on citing behavior, Journal of Documentation, vol. 64, pp. 45–80.
Case, DO, Miller, JB 2011, Do bibliometricians cite differently from other scholars? Journal of the American Society for Information Science and Technology, vol.62, no.3, pp. 421-432.
Cozzens, SE 1985, comparing the sciences-citation context analysis of papers from neuropharmacology and the sociology of science, Social Studies of Science, vol.15, pp. 127-153.
Garfield, E 1979, Citation Indexing. Its theory and application in science, technology and humanities, New York: Wiley.
Garfield, E 2002, Highly cited authors, Scientist, vol.16, no.10.
Levitt, JM, Thelwall, M 2008, Patterns of annual citation of highly cited articles and the prediction of their citation ranking: A comparison across subjects, Scientometrics, vol.77, no.1, pp.41-60.
Moed, HF, Garfield, E 2004, In basic science the percentage of authoritative references decreases as bibliographies become shorter, Scientometrics, vol.60, pp.295-303.
Van Raan, AFJ 2005, For your citations only? Hot topics in bibliometric analysis, Measurement: Interdisciplinary Research and Perspectives, vol.3, pp.50-62.
Vinkler, P 1987, A quasi-quantitative citation model, Scientometrics, vol.12, pp.47–72.
Woolgar, S 1991, Beyond the citation debate: towards a sociology of measurement technologies and their use in science policy, Science and Public Policy, vol.18, pp.319-326.
ابتدای صفحه